Często w swojej praktyce zawodowej słyszę zdziwienie, gdy mówię o obowiązkach w małżeństwie. Tymczasem małżeństwo to instytucja, która uregulowana jest przepisami Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego. Często jednak związek małżeński zawierany jest bez przemyślenia i w sytuacji braku świadomości, że w ogóle istnieją jakieś obowiązki w małżeństwie.

Sąd w każdej sprawie rozwodowej, w której pochyla się nad pytaniem który z małżonków jest winny rozpadowi małżeństwa, bada wypełnianie obowiązków małżeńskich, dlatego też warto wiedzieć o nich nieco więcej.

Zatem w przypadku chęci wystąpienia do Sądu z wnioskiem rozwodowym, warto udać się na poradę do profesjonalnego pełnomocnika i porozmawiać o obowiązkach małżeńskich, gdzie można wspólnie ustalić i zbadać, czy i które z obowiązków były w toku małżeństwa realizowane, a które nie. Jeśli potrzebują Państwo pomocy adwokata chcąc dowieść zaniechań w zakresie obowiązków małżeńskich, tutaj również służę pomocą, wspartą długoletnim kancelaryjnym doświadczeniem. Serdecznie zapraszam do kontaktu: www.kancelariawach.pl

Równe prawa i obowiązki w małżeństwie.

Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy wymienia przynajmniej część z obowiązków małżeńskich. Poniżej zaprezentuję niektóre z nich.

Art. 23 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego stanowi, że małżonkowie mają równe prawa i obowiązki w małżeństwie. Są obowiązani do wspólnego pożycia, do wzajemnej pomocy i wierności oraz do współdziałania dla dobra rodziny, którą przez swój związek założyli. Można uznać, że wszystkie przykłady naruszenia art. 23 k.r.o. stanowią przyczyny rozkładu pożycia i mogą prowadzić do przypisania wyłącznej winy w procesie rozwodowym małżonkowi, który naruszył swoje obowiązki.

Obowiązek wspólnego pożycia.

Obowiązek wspólnego pożycia obejmuje trzy więzi, tj. duchową, fizyczną i gospodarczą. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 6.02.2002 r., (V CKN 741/00): „Wspólnota duchowa polega na wzajemnym pozytywnym stosunku uczuciowym małżonków, szacunku, zaufaniu, szczerości, lojalności, wyrozumiałości, na respektowaniu osobistych cech małżonka, uwzględnianiu jego osobistych potrzeb oraz gotowości do ustępstw oraz kompromisów”.

Co ciekawe, przepisy art. 23 i 27 k.r.o. nie wymagają, aby do utrzymania wspomnianych trzech więzi małżonkowie mieli wspólne miejsce zamieszkania (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 30.09.2010 r., III AUa 474/10).

Obowiązek wzajemnej pomocy i współdziałania dla dobra rodziny.

Obowiązek wzajemnej pomocy dotyczy zarówno sfery duchowej, jak i materialnej. Zgodnie z przepisami oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli.

Wynikający z powyższego uregulowania obowiązek wzajemnej pomocy małżonków obejmuje wszelkie czynności faktyczne jednego z małżonków wspierające drugiego z nich w wykonywaniu przez niego jego praw i obowiązków wynikających z małżeństwa. Obowiązek wzajemnej pomocy małżonków ściśle łączy się z obowiązkiem współdziałania małżonków dla dobra rodziny, który obejmuje wszystkie czynności, które są potrzebne do prawidłowego funkcjonowania rodziny, w tym także dla właściwego wychowania dzieci oraz powstrzymywania się od zachowań, które mogłyby przynieść uszczerbek interesom rodziny jako całości oraz poszczególnym jej członkom (Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 22.12.2017 r., I ACa 627/17).

Obowiązek wierności.

Obowiązek wierności dotyczy przede wszystkim sfery seksualnej, a do jego naruszenia nie jest potrzebne popełnienie cudzołóstwa (por. orzeczenie SN z 24.04.1951 r., C 735/50, NP 1951/12, s. 44).

Należy pamiętać o tym, że nie tylko zdrada w postaci kontaktów fizycznych podejmowanych z osoba trzecią oznacza naruszenie wierności. Jest nią także każde zachowanie małżonka, które mogłoby wskazywać na pozory złamania obowiązku wierności (orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 19.12.1950 r., C 322/50). Jako zdradę należy także zakwalifikować nawiązywanie zbyt bliskich relacji emocjonalnych czy uczuciowych z osobą trzecią w zakresie, w którym przekracza to zwyczajowo przyjętą obyczajowość i przyzwoitość, w szczególności jeżeli takiej relacji towarzyszą pocałunki czy wyznania miłości.

Obowiązek zaspokajania potrzeb rodziny.

Celem współdziałania małżonków jest zapewnienie bytu rodzinie, której źródłem jest małżeństwo. Obowiązek ten skonkretyzowany został w art. 27 Kodeksy Rodzinnego i Opiekuńczego, który stanowi, że oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym.