Zdarza się, że kobiety otrzymując pozew rozwodowy zastanawiają się jakie mają szanse na alimenty od małżonka, który pozew złożył. Obawiają się, że po rozwodzie nie będą miały się z czego utrzymać. W takiej sytuacji rozwiązania są dwa.

W przypadku rozwodu bez orzekania o winie można próbować żądać alimentów na czas po rozwodzie, jednak co do zasady na maksymalnie pięć lat i tylko wtedy, gdy wykazany zostanie niedostatek uprawnionego. Nieco łatwiej jest otrzymać alimenty wykazując winę zobowiązanego do uiszczania alimentów męża. W takiej sytuacji wystarczy wykazanie jedynie pogorszenia stopy życiowej po stronie żony.

Sprawy o rozwód są jednak często skomplikowane i złożone, dodatkowo chcąc uzyskać alimenty należy wykazać szereg okoliczności i złożyć odpowiednio przygotowany materiał dowodowy. Dobrze jest w takiej sytuacji skorzystać z pomocy profesjonalisty, który ma doświadczenie w prowadzeniu spraw rozwodowych. Jeśli potrzebują Państwo pomocy adwokata, to serdecznie zapraszam do kontaktu: www.kancelariawach.pl

Alimenty w sytuacji braku orzekania o winie.

Zgodnie z art. 60 § 1 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego, małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego.

Zgodnie z art. 60 § 3 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego, obowiązek ten wygasa z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, przedłuży wymieniony termin pięcioletni.

Osoba żądająca alimentów musi wykazać, że nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, a strona zobowiązana do alimentów jest w lepszej sytuacji finansowej. Przykładowo może tu chodzić o okoliczność, gdy żona dotychczas była w całości lub znacznej części utrzymywana przez męża i z własnych środków po rozwodzie nie będzie w stanie pokryć swoich nawet podstawowych potrzeb. Dla przyjęcia niedostatku wystarczające jest, że posiadane przez uprawnionego środki są niedostateczne dla samodzielnego utrzymania. Nie jest natomiast konieczne ustalenie, że nie posiada on żadnych środków do utrzymania.

Stan niedostatku nie musi istnieć w chwili orzeczenia rozwodu. Żądanie świadczeń alimentacyjnych jest uzasadnione także wtedy, gdy uprawniony do alimentów małżonek znalazł się w niedostatku dopiero po upływie pewnego czasu od orzeczenia rozwodu.

Alimenty dla żony w sytuacji wyłącznej winy męża.

Zgodnie z art. 60 § 2, jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku. Takie alimenty dotyczą przykładowo sytuacji, gdy w związku z wcześniejszym podziałem ról w małżeństwie winny małżonek utrzymuje rodzinę, pracuje i zarabia znacznie więcej, a żona prowadzi dom, wychowuje dzieci i nie zarobkuje lub osiąga jedynie niewielki dochód. Takie alimenty małżonka winnego rozkładu pożycia małżeńskiego mogą być nawet dożywotnie.

Wykładnia przesłanki „istotnego pogorszenia sytuacji materialnej małżonka niewinnego” powinna polegać na porównywaniu każdorazowej sytuacji materialnej małżonka niewinnego z tym położeniem, które by istniało, gdyby rozwód nie został w ogóle orzeczony i gdyby małżonkowie kontynuowali pożycie.

Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego, przesłanka „istotnego pogorszenia” sytuacji materialnej to wynikająca bezpośrednio z rozwodu jej negatywna zmiana, polegająca na zmniejszeniu środków, którymi dysponuje małżonek niewinny, lub na zwiększeniu jego usprawiedliwionych potrzeb, przy czym pogorszenie sytuacji nie musi być tak znaczne, aby pociągało za sobą niedostatek małżonka niewinnego, powinno jednak być wyraźnie odczuwalne, znaczące.

Wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego.

Obowiązek dostarczania środków utrzymania małżonkowi rozwiedzionemu zawsze wygasa w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa. Dodatkowo, gdy zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także po upływie 5 lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, przedłuży wymieniony termin 5-letni.